Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Φορολογικά λάθη, αδικίες και σκάνδαλα!

Τα αλλεπάλληλα λάθη της δημόσιας διοίκησης οδηγούν πολλές φορές σε απίστευτες καταστάσεις. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες φορολογούμενοι έχουν κληθεί να πληρώσουν υπέρογκα ποσά φόρων ή προστίμων λόγω λανθασμένης ερμηνείας των νόμων ή λόγω λανθασμένων υπολογισμών από τις αρμόδιες ΔΟΥ ή τα αρμόδια Τελωνεία.
Η διαφορά βέβαια είναι ότι εάν ο φορολογούμενος, σε βάρος του οποίου έγινε το λάθος, δεν έχει οικονομική επιφάνεια, τότε δύσκολα βρίσκει το δίκιο του ή πολλές φορές δεν το βρίσκει ποτέ!
Αντιθέτως εάν στη θέση του αδικουμένου είναι ένας "επώνυμος" ή μια μεγάλη πανίσχυρη εταιρία η άρση της αδικίας γίνεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες εύκολα και γρήγορα.
Όπως όμως κατάλαβα πρόσφατα, η μόνη περίπτωση να μην αποκατασταθεί τελικά από τη διοίκηση μια αδικία σε βάρος "επώνυμου" φορολογούμενου (φυσικού προσώπου ή εταιρίας) είναι να συμπέσουν ταυτόχρονα τέσσερα γεγονότα:
1) Η άρση της αδικίας να έχει γίνει παράτυπα έως παράνομα.
2) Να "διαρρεύσει" ο - παράτυπος έως παράνομος - τρόπος αντιμετώπισης της αδικίας σε κάποιο ηλεκτρονικό ή έντυπο μέσο ενημέρωσης, με μεγάλη θεαματικότητα ή αναγνωσιμότητα!
3) Το μέσο ενημέρωσης να ακολουθεί αντιπολιτευτική γραμμή απέναντι στο κόμμα στο οποίο ανήκει η πολιτική ηγεσία που ενέκρινε τον τρόπο άρσης της αδικίας.
4) Να βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο!
Εάν τυχει να συμπέσουν και τα τέσσερα αυτά γεγονότα τότε η όλη υπόθεση δημοσιοποιείται ως "σκάνδαλο". Παρουσιάζεται ως "ύποπτη απόφαση των αρμοδίων πολιτικών προσώπων", ως "σκάνδαλο διαφθοράς"! Και προ του κινδύνου να κατηγορηθεί για διαφθορά, η υπόλογη πολιτική ηγεσία αναγκάζεται να πάρει πίσω την - παράτυπη έως παράνομη - απόφασή της για άρση της αδικίας!
Κάτι τέτοιο συνέβη πρόσφατα με την υπόθεση γνωστής εταιρίας αθλητικών ειδών, στην οποία αρχικά επιβλήθηκε από την αρμόδια τελωνειακή αρχή υπέρογκο πρόστιμο 300.000 ευρώ για υποβολή ανακριβών δηλώσεων, παρά το γεγονός ότι η διαπίστωση της ανακρίβειας δεν έγινε μετά από έλεγχο αλλά μετά από οικειοθελή προσέλευση της εταιρίας για διόρθωση των δηλώσεων. Το πρόστιμο επιβλήθηκε αν και η επιβολή του για τη συγκεκριμένη περίπτωση δεν προβλεπόταν από την τελωνειακή νομοθεσία! Στη συνέχεια, αναγνωρίσθηκε η αδικία και έγινε προσπάθεια να αποκατασταθεί αλλά η αποκατάσταση έγινε μάλλον με μη σύννομο τρόπο: εξεδόθη απόφαση με την οποία το πρόστιμο, "κατ' εξαίρεση των ισχυουσών διατάξεων", μειώθηκε στα 200 ευρώ!!
Στην πραγματικότητα:
- Η αδικία είχε γίνει όντως σε βάρος της γνωστής εταιρίας.
- Τα αρμόδια υπηρεσιακά πρόσωπα δεν πρόσεξαν όσο θα έπρεπε ώστε να εφαρμόσουν σωστά την κείμενη νομοθεσία και να λάβουν μέτρα που να κινούνται στο πλαίσιο της νομιμότητας, τόσο κατά τη διαδικασία του υπολογισμού του προστίμου όσο και κατά τη μετέπειτα προσπάθεια να το ακυρώσουν! Δεν ερμήνευσαν από την αρχή σωστά τη νομοθεσία, αδίκησαν τον φορολογούμενο και στη συνέχεια επιχείρησαν να αποκαταστήσουν το δίκαιο εφαρμόζοντας μη νόμιμες διαδικασίες και αδικώντας αυτή τη φορά το ίδιο το Δημόσιο, παρασύροντας παράλληλα και την πολιτική ηγεσία!
Η συμπεριφορά τους ήταν σαν αυτή του διαιτητή που δίνει σε μια ομάδα ένα ανύπαρκτο πέναλτυ, στη συνέχεια αντιλαμβάνεται ότι αδίκησε την άλλη ομάδα και, με την πρώτη ευκαιρία, δίνει ανύπαρκτο πέναλτυ υπέρ της άλλης ομάδας (που αδικήθηκε με το πρώτο πέναλτυ)! Προσπαθεί να άρει την αδικία με μια άλλη αδικία!
Εν τέλει, η δημοσιοποίηση της συγκεκριμένης υπόθεσης, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, από τηλεοπτικό σταθμό μη φίλα προσκείμενο προς την κυβέρνηση είχε ως αποτέλεσμα να ακυρωθεί η μείωση του προστίμου, με νέα ανακλητική απόφαση. Η εταιρία εντωμεταξύ έχει στραφεί ήδη στα δικαστήρια για να βρει το δίκιο της.
Το ζητούμενο, όμως, σ΄αυτήν και σε τόσες άλλες παρόμοιες υποθέσεις που απασχολούν καθημερινά τις φορολογικές υπηρεσίες και τις επιχειρήσεις δεν είναι να συμπίπτουν πάντοτε τα παραπάνω τέσσερα γεγονότα για να σταματούν τα αλλεπάλληλα λάθη.
Το ζητούμενο εξακολουθεί να είναι ένα: η φορολογική δικαιοσύνη να αποδίδεται εγκαίρως από τη διοίκηση, από το ίδιο το κράτος. Οι υποθέσεις των φορολογουμένων να αντιμετωπίζονται με υπευθυνότητα, με τη δέουσα προσοχή και όχι επιπόλαια. Αλλιώς το ένα λάθος θα φέρνει το άλλο: οι αρμόδιοι που είναι υπεύθυνοι είτε θα φοβούνται να επανορθώσουν μήπως κατηγορηθούν για διαφθορά είτε στην προσπάθειά τους να επανορθώσουν θα κάνουν νέα λάθη και παρατυπίες και θα κινδυνεύουν να βρεθούν κατηγορούμενοι για διαφθορά. Οι δε φορολογούμενοι θα ταλαιπωρούνται άδικα για μεγάλα χρονικά διαστήματα με γραφειοκρατικές και δικαστικές διαδικασίες για να βρουν τελικά το δίκιο τους.











Δεν υπάρχουν σχόλια: